KOMA KAN MASHEKIYA CHAPTER A

 KOMA KAN MASHEKIYA CHAPTER A

*****—–*****

Sanye take da katon ruwan kasan hijab din ta wanda ya rufe mata duk kan jikin ta.

Fara ce, tana da idanu, me dogon hanci, tana da tsayi matsa kai ci.

Tafiya take cikin nustuwa, har ta iso kofar wani katon gida.

Da sallama ta shiga, ta gaida me gadin.

“Baba ina yini?”

Cikin sakin fuska ya amsa, mata da

“Lafiya lou. Amina. Ya gidan da su Babar taki.”

“Suna nan kalou.”

ta bashi amsa.

“Kwana biyu kin buya.”

Mai gadin ya tambaye ta.

“Wallahi Baba makaranta ne shi yasa.”

“Toh Allah bada sa’a.”

“Ameen ya Allah!”

Ta fada tana yin cikin gidan.

A harabar gidan ta hango shi zaune akan kujera, hannun sa rike da jarida yana karantawa.

Dattijun mutun ne, fari da shi, wanda daga kallon sa kasan mutumin kirki ne, ga addini. Dan gefen sa alkur’ani ne.

Karasawa tayi wajen da sallama. ‘Dagowa yayi ya amsa mata cikin sakin fuska.

Durkusawa tayi, a kasa, murmushin kan fuskar sane ya dado, yace,

“Sannu da zuwa.”

“Yauwah Abbah. Ina yini?”

ta gaida shi.

“Lafiya lou kuna lafiya?”

Ya tambaye ta.

“Lafiya Lou Alhamdulilah.”

Ta fada tana mika masa.

“Daman goro ne, na ce, bari na kawo maka.”

Ta mika masa,

“Amina kenan bakya gajiya dai kullum cikin hidima.”

Abba ai ba yawa, daman Farouk ne, ya ce, kana son goro shine nace bari na kawo maka.”

Murmushi yayi, ya ce

“Allah sarki. Allah yayi albarka.”

Kanta a kasa ta ce,

“Ameen Ameen!”

“Na zata lafiya Ahmad karatu zaki dauke kafa. Sai dai gashi baki manta da mu ba.”

Murmushi tayi, ta girgiza kai.

“Haba Abba ai da Ahmad yana nan da baya nan duk daya ne a guri na. yadda kuke mahaifa a gun sa nima haka kuke a guna.”

Kai ya girgiza, ya ce,

“Allah sarki. To Allah dai yayi Albarka. Kuma gashi kinzo gidan ba kowa sai ma’aikata kawai.”

“To bafa na tafi in sunzo a gaishe dasu.”

Ta fada yana mikewa.

STORY CONTINUES BELOW



“A’ah!” Ya dagatar da ita. Yana cewa,

“Tsaya na shiga na kawo miki alherin abin nan da kika kawo min.”

Kai ta fara girgizawa, tana fadin,

“A’ah wallahi Abba nagode, bana bukatar komai.”

“A’ah Aminatu.”

Ya fada yana mikewa.

“A’ah Abba wallahi nagode.”

“Ai ba kece kika ce nai miki ba. Ni naga dama zan miki. Kuma ma ai ba a maida hannun kyauta baya. Sai shaidan. Dan jira bari na shiga  daga ciki.”

Ya fada yana yin cikin gidan. Tsayawa tayi tana kalle kallen ta.

Wata mota ce ta shigo harabar gidan. Kallon motar tayi. Wata babbar mata ce ta fito daga cikin motar.

Sai Wata budurwar yarinya da baza ta wuce Aminatu ba ta fito daga dayan bangaren.

Wajen da take suka karaso,

“wacece wacan?”

Uwar ta tambaya, hannu yarinyar ta saka a saman kanta tana hango wacece.

“Ke!”

Ta daka mata tsawa.

Juyowa tayi wajen su da fara’ar ta. Ta durkusa, ta ce,

“Ina yini Hajiya.”

Wata Uwar tsawa Ta daka mata.

“Keee! Tashi! Ban yini lafiya ba zaki gannin haka. An gaya miki muna da bukatar gaishe gaishe ne anan wajen. Bama bukata zo ki fita.”

Ta nuna mata hanyar fita fuskar ta a hade kamar garwashi.

“Fita!”

Ta kuma daka mata wata uwar tsawar wacce tasa, Amina Firgita.

Kallon mahaifiyar tasu tayi, ta ce,

“Hajiya daman ba wani abu bane nazo gaishe kune.”

Wannan yarinyar dake gefen mahaifiyar ta, ta ce,

“Da me?  Da me? Hajiya na magana kina magana kamar sa’ar ki. Dallah rufe mana baki. Wanda kike zuwa neman nasa baya nan ko dole ne soyayyar nan ne dole sai anyi ta.

ke zo ki fita daga gidan nan.”

Hajiya ce ta kamo ta, ta kalle ta, ta ce,

“kada ki saki ki kara shigo mana cikin gida in kuwa kika zo sai na ci miki mutunci. Wato kunji labari zai dawo shine aka fara lallabowa ko?

To baku isa ba, ba kuma ba zai taba auren ki ba kin gane. Munafukai. In na kuma ganin ki a cikin gidan nan sai na karya ki.”

Suka finciko ta suka hankada ta turata waje. Tashi tayi ta fita tana kuka.

Zagin ta suka tsaya yi, suna kiran ta mayya da karuwa.

Suna tsaye a wajen suna maida magana Abbah ya fito daga cikin gida.

Kallon su yayi, ya ce,

“Ina yarinyar da na bari a nan.”

“Wacce yarinya?”

Ummah ta tambaya.

“Aminatu yarinyar da zata auri Ahmad!”

Ya bata amsa.

Kallon sa tayi, ta ce,

“Yarinyar da zata auri Ahmad.”

“Ni dana bashi da wata Amina da yake so. Kuma, duk kulle kullen da kuke Alhaji, billahilazi kuma daina. Bazai taba yiyuwa ba.

Talakawan kake nufi …..”

“Kee! Kee!”

Ya Dakatar da ita, Wani kallo yake aika mata wanda daga gani ransa yayi mummina baci.

Magana ya cigaba cikin baccin rai yana nuna ta da hannun da ya riko kudi zai bawa Aminatu.

“Kull wallahi Allah ki kiyayeni. Da talaka da mai arziki duka Allah ne yayi su, wanda yafi wani a cikin su shine wanda yafi wani tsoron Allah…..”

“Ai mun fiso.”

Ta katse shi yana cikin yin magana. Itama fuskar ta a hade.

“Kiji tsoron Allah!”

Ya fada yana kara nunata da hannun ta.

“Muna tsoron sa daman.”

Ta fada tana tsare shi da idanu.

Ta cigaba da magana.

“Amman wannan dai, aure bazai yiyu ba.”

Kai ya girgiza, ya ce,

“To yanzu, kun koreta ne? Ko yaya?”

Kallon sa tayi, ta ce,

“Bazan koreta ba. Gida nane tab.”

Barin su yayi, ya fice waje dan bin bayan ta.

Bin sa sukai da Kallo, ta ce,

“Kana basu dama da yawa fa.”

Ko juyowa beba bare tayi zaton samun amsa a wajen sa.

‘Yar ta, ta ce,

“Mama rabu da shi. Hausawa na cewa *kwarya tabi kwarya fa.* “

Mama ta karasa da,

” *In ta hau akushi dugurgujewa zatayi* “

“Shine Mama.”

“Zo muje ciki yarinyar kirki.”

Ta ja hannun ta sukai ciki

Filin saukar jirgi na Aminu kano. Abba ne da Ibrahim kanin Ahmad sukaje tarar sa.

Wani kyakyawan saurayi.

Wajen mahaifin nasa ya karaso, ya rumgume shi, sannan ya karasa wajen dan uwan nasa shima ya rumgume shi. Kowa na farin cikin dawowar sa.

Gida suka taho, wanda Na’ima dake, barander gidan su, take jiran karasowar Yayan nata. Ta fito a guje, tana fadin

“Oyoyo! Oyoyo!’

Mama ce ta fito da gudun ta itama, tana fadin.

“Babban ‘da yazo, babban ‘da yazo.”

Murmushi yayi ya cire Na’ima daga jikin sa yayi wajen Mama yana rumgume ta.

Rawa Mama take, yi suna mata dariya. Ta ce,

“Ai dole na rausaya Babban ‘da ya dawo.”

Na’ima ta kamo hannu, mahaifiyar tata, ta ce,

Mama kinga yadda Yaya yayi kyau, yayi fresh kamar na shi ba.”

Mama ta ce,

“England fa aka ce miki ke. Haba ko iskar su ma ai wani abu ce ga ruwan sha me kyau.”

“Sannu da zuwa Babban ‘da.”

ta fada tana karayin rawa.

Ibrahim ya ce,

“Wallahi England ta amshe ka ka ganka kuwa.”

Murmushi Ahmad yayi, ya ce,

“To ya zanyi na samu nutsuwa ne.”

Mama ta kamo hannun sa, ta ce,

“Ya hanya?”

Murmushi yayi, ya ce,

“Alhamdulilah.”

Abba yace,

“Kinga Hajiya mu shiga ciki. Dan wannan surutun naki.”

Ta ce,

“Kyale ni Alhaji. Murna nake Babba ‘da ya dawo.”

Ta kara cigaba da rawar da take yi. Gaba Ahmad yayi, Abba da Sani suka bi Bayan sa.

Mama kuwa sai rawa take sai da Na’ima ta kamo hannun ta sannan suka shige ciki.

Zaune suke a babban Falo, wanda yake da manya manyan kujeru maroon kala. Sai ruwan madarar labulaye da kafet dake dakin.

Abba da Kannen sa biyu, sai Ahmad dake gefen su zaune a kasa.

Kanin shi, Basiru, ya ce

“Alhaji daman munzo mu taya ka murna da farin ciki game da irin namijin kokari da kayi akan danka Ahmad ya gama karatu ya dawo kasar mu.”

Kai Abba ya jinjina, Basiru ya cigaba da magana.

“Ka cika jarumi,”

Abba ya ce,

“To nagode Allah saka da alheri.”

iIliya, ya ce,

“Dole a jinjina masa, saboda irin tarbiyyar da ya bawa Ahmad  sai dai muyi fatan Allah sanya Alheri.”

Abba, ya amsa da

“Ameen Ameen!”

Dai dai lokacin Mama ta zo kawo musu ruwa. Gaisawa tayi sannan ta mike ta bar wajen.

Labewa tayi, dan taji musuke cewa

Baba Basiru, ya kalli Ahmad ya ce,

“Ahmad muna maka murna da kammala karatun ka. Da dawowar ka kasar nan. Sannan kuma babban abin farin ciki da nayi da baka auro baturiya ka taho mana da ita a matsayin matar ka ba.”

Dariya sukayi gaba dayan su.

Abba ya ce,

“Ahmad ai daban yake, domin irin tatbiyyaar da nai masa bazai taba auro baturiya wacce ba al’adar mu daya da ita ba, addinin mu da kuma dabi’un mu.”

Baba Basir ya ce,

“Gaskiya ne, saboda mu a zuri’ar mu, har yanzu ba mu samu wanda ya fandare daga al’ada da dabi’u mu da iyayen mu suka dasa akai ba.”

Baba Iliyasu, ya ce,

“Wallahi kuwa mun gode Allah.”

Baba Basiru, ya kalle Abba ya ce,

“To Alhaji mu zamu koma, mungode da irin tarbar da akai mana.”

Ahmad ne ya mike, ya ce,

“Ah kafin nan bari na kawo muku tarabar ku ta turai.”

Ya fada yana murmushi, yayi cikin gidan

Baba Basiru, ya ce,

“Toh mungode fa. Allah yayi Albarka..”

Mama na jin ya tashi ta shige ciki da sauri dan kar Ahmad ya ganta.

Dakin sa ya shiga wanda dakin ma kan saabin kallo ne. Ba abinda babu a ciki.

Envelope ya dauko, sannan ya dauko jakar da ya dawo da ita yana lissafo kudin can.

Har zai xuba, Mama ta shigo dakin.

Kallon sa ta tsaya yi,  ta ce,

“Ahmad baka da hankali.”

Dagowa yayi da sauri dan yaga abinda yayi,

“Menene?”

“Wannan kudin duk su zaka bawa.”

Kai ya gyada mata. Ya ce,

“Wai dala dari biyar biyar ne nake son na basu.”

Dukawa tayi ta kwashe envelope din tana fadin,

“To bani nan wajen sunyi yawa. Dala dari biyar din wa.  Dalah!”

Ta kwashe su dukka ta mika masa, tana fadin.

“sunyi yawa, ka dibi na Nigeria ka ba sa musu a ciki “

Ta mika masa envelope din. Kallon ta yayi,  ya ce,

“Kudin Nigeria kuma. Ni ban dasu.”

“To bari kaga.”

Ta fada tana kunto gefen zanin ta.

Wasu tsofaffin naira dari dari ne, guda biyu ta fito dasu daga zanin nata.

STORY CONTINUES BELOW



Kallo ya bita dashi. Ta mika masa, ta ce,

“Gashi sa musu naira  dari dari. Ya ishe su.”

Ido ya zaro, ya ce,

“Umma!

“Menene?”

Ta hade rai.

“Kannen Mahaifin nawa? Na dauki naira dari dari na basu. Naira dari fa, Dari biyu fa kenan.”

“Baka da hankali na lura, to sai kaje ka tattaro kantin kwari da  singa ka hada ka basu. Su sukayi dawainiya da kai ne. Kasan me sukai wa mahaifin ka su da mahaifiyar su. Tinda baza ka iya ba ni bari ka gani.”

Ta fada tana daukar envelope din tana zuba kudin a ciki.

Shi dai Ahmad baki ya saki yana kallon ikon Allah.

Waje tayi.  Tana fada mishi kada ya sake ya fito ya zauna.

Da fara’ar ta,  ta isa falon ta mimika musu  envelope din.

ta ce,

“To gashi dan kune ya ce abaku. Kowa da nashi”

Karba sukai suna masu farin ciki.

Baba Basiru ya ce,

“Ai da kin kira shi mun masa godiya.”

“A’ah danku ne fa. har sai ya fito kun masa godiya. ina kai ina masa wata godiya.”

Kallon ta kawai Abba yake amman ya tabbata akwai abinda ta shirya daga gannin ta.

Baki suke washe wa na ganin an basu abu a envelope, Dady kam kallon ta kawai yake.

“Haka ne Hajiya ayi masa godiya sai anjima.”

“Toh sai anjima.”

Tayi ciki. kallo Abba ya bita dashi. Mikewa suka yi, suna cewa,

“To Alhaji Allah kara arxiki sai anjima.”

“Toh ku gaida iyalain naku.”

.

Suna fitowa daga gidan suka fara lissafin abinda zasuyi da kudin da aka basu.

Dan har suna maganar daga gani kudin masu tsoka ne.

*in banda  gwamnati wa ke kyauta a cikin envelope.* “

Baba Iliyasu ya fada.

“Wallahi kuwa.”

Baba Basiru ya ce, ai shi sai yaje wajen me dakin sa zai bude yaga nawa ne.

Baba Ililyasu, kuwa ya kafe a lokacin zai bude dan ko sisi matar sa baza ta gani a kudi wajen nasa.

Baba Basiru ya ce,

“Matar taka, amma kayi haka baka kyauta ba. A lokacin da baka dashi ta zauna da kai amman yanzu ka samu zakayi butul ci ko?”

Hannu Baba  Iliyasu ya zira a aljihu, ya zaro envelope din, ya bude a hankali. Zaro ta ya tsaya yi, yana kallon naira darin dake cikin envelope  din.

Tabo Baba Basirun yayi, ya ce,

“Malam Basiru, kaga abinda ke ciki saboda Allah.”

Baki Baba Basiru ya saka, yana kallon ta.

“Naira Dari fa.”

Baba iliyasu ya kara maimatawa.

Dariya Baba Basiru Yayi ya ce,

“To bari kaji na fada maka yarln nan bai da mantuwa ya tuna lokacin da ka zane shi dan ya doki yahuzan ka. Shi yasa ya tashi ramawa ta haka.”

Ya kuma kyakyacewa da dariya. Baba iliyasu, ya ce,

“Lallai yaron nan yasan kan tsiya.”

Aljihun nasa, shima ya fara budewa. Juyowa yayi ya ce,

“Amman yaron nan zan masa rashin Mutunci kamar ni zai yi wa haka. Ina kannin uban sa.”

“Me ya faru ne?”

“Kala kalah!”

Ya fada yana daga masa Naira darin sa. Dariya shima ya kwashe da ita.

“Yaro yayi Dai dai kai Naira Dari ni Naira Dari.”

“To dan uban sa bara naje yi ne.”

“Muna dai kusan da baran ko?”

“Zo mu koma gida.”

“Aah a’ah muyi hakuri kawai.”

Yaja hannun sa suka shige.

Mami kuwa har masu DJ ta kida har gida aka saka mata ta dinga musu liki da yan dola dola

Ranar son samu kudi dan daga dala sai dubu daya su ta lika musu daga ita sai yar ta Ni’ima ne suka sha rawa a cikin gidan.

Daga nan sai masu kirari da suka dinga zugata tana musu barin kudi.

Wasu yan mata ne su uku suka shigo gidan su Ahmad. Sai da suka gaisa da me gadi sannan sukayi cikin gidan.

Da Ibrahim suka hadu suka gaisa, sannan suka tambaye shi ina Ahmad yake.

Mami dake “tsaya tin shigowar su a  barander, ta wulla musu harara.

ta ce,

“Daga ina zuwa ina.”

“Lah Mami ina yini?”

Bata amsa ba, sai tambayar ta da ta kuma nananatawa.

“Mama daman munzo muyiwa Ahmad sannu da zuwa ne.”

Murmushi tayi, ta ce,

“Eh Allah ya dawo dashi lafiya daga nan kuma sai me?” Sai kuyi waje ko?”

“Da dadama ai Hajiya da kinsanar masa, yar tsarabar nan ta England an bamu.”

“Iyye, har wata tsaraba ma zai baku. Zaku fita ko kuwa. Tsarabar lafiya an gaya muku, ya kwaso England ne ya kawo dan ya  raba muku. Ba shakka masu gwadayin tsiya sai kusa kai ai ku fice ko?”

“Hajiya naga mu dashi kamar mun zama yan uwa ko?”

“Eh haka ne, ku fiita ko nasa a fitar da ku.”

“Me gadi. Me gadi.”

Ta fara kwada masa kira.

Da sauri ya karaso,

“Ka fitar dasu.”

Kallon ta sukai suka sheke da dariya suka juya suka fice.

“Daga yau ka kuma barin yaran nan suka shigo a bakin aikin ka. Wuce kabani waje.”

“Ayi hakuri Hajiya  daman wajen Alhaji karami suka zo ne.”

Tsawa ta daka masa nidai ga abinda nace nan.”

“To ranki ya dade

Bayan Sati biyu*

Zaune take a tsakar gidan su wanda yake da yalwar iska. Gashi a share dashi ko ina tab.

Tana sanye da bakar atampa wacce akai mata adon ja ajiki.

An mata dinkin riga da siket dinkin yai mata kyau ya zauna a jikin ta kamar dan ita akayi.

Fuskar ta ba kwalliya daga kwalli sai hoda da man lebe.

“Assalamu Alaikum!”

Taji ana sallama daga bakin kofa.

Mikewa tayi ta amsa salmar da

“Wa’alaikum salam.”

Tare da daukar hijab din ta ta zira saboda jin namiji ke sallamar.

Lekawa soron tayi, Ibrahim ta gani. Murmushi tayi ta ce,

“A’ah! Ibrahim kai ne.”

“Wallahi nine!”

Ibrahim ya fada.

“Bismillah ta nuna masa tabarmar da take kai.

Karasawa yayi ya zauna.

“Ina yini?”

Ya gaishe ta.

Amsawa tayi da

“Lafiya. Ina gajiya?”

“Lafiya.”

“Yasu Hajiya da Dady?”

“Suna nan kalou. Daman nace bari na kawo miki wanan yan kayayakin ne.”

“Allah sarki. Ba kwa gajiya Allah ubangiji ya saka muku da alheri.”

“Ameen Ameen Ai ba komai an zama daya.”

Mama ce ta fito daga bandaki tayo wajen su.

Tana fadin

“Ibrahim ne a gidan namu.”

“Eh wallahi nine mama.”

“Sannu da zuwa.”

“Yauwah Mama ina yini?”

“Lafiya lou.”

Suka amsa cikin girmamawa. Har tana tambayar yasu hajiya da Alhaji duk yace suna lpy.

Amina ce ta tura mata ledo jin da Ibrahim ya kawo. Ta ce,

“Mama kinga kayan da ya kawo min.”

Mama ta ce,

“A’ah ah ah. Toh. Ibrahim bakwa gajiya dai. Angode Allah kara arziki.”

Ta fada tana yin cikin daki. Amsawa yayi da Ameen,

“To ka gaida su Hajiya da Alhajin.”

Mama ta fada.

“Zasu ji insha Allahu.”

Ibrahim ya bata amsa.

Hira suka dinga yi da Amina yana bata labarin irin abubuwan da Ahmad ya tana dar mata.

Ita dai in banda murmushi ba abinda take.

Ya jima a gidan dan anan ma yaci abincin rana. Sai bayan La’asar yai musu sallama ya tafi,

Mama na ta saka masa albarka da yi musu addu’a.

Mami ce zaune a falo sanye da atampa super. Tayi kwalliya kamar yadda ya zame mata jiki.

Ahmad ne zaune a kujerar dake facing tata.

Sanye yake da bakin wando sai riga green kala, mai dogon hannu.

Fuskar sa tayi kyau gashin kansa a kwance haka na sahen sa ma.

Sai kamshi yake. Hannun sa sanye da agogon azurfa kamar yadda yatsan sa ma yake sanye dashi.

STORY CONTINUES BELOW



Mami ce ta kalle shi ta ce,

“Nace ka rabu da yarinyar nan ka shafawa kan ka lafiya. Saboda na fuskanci cikin auren nan naku akwai hatsari mai girman gaske, indai har ka nace cewar sai ka aure ta.”

Ahmad ne ya fara magana cikin nutsuwa duk dan ya fahimtar da Mamin sa.

“Mami menene dalilin da yasa bakya son in aure yarinyar nan,”

Mami ta ce,

“Yarinyar nan ko kadan ba sa’ar auren ka bace, ni nafi son ace ka auri yarinyar da duk garin nan za’a san cewa ka auri mace amman ba wannan zuri’ar mayun ba. Kuma na fison wacce zaka aura ka auro wacce zatai min biyayya.”

Ahmad ya ce,

“Mami nifa Aminan nan tafiye min duk wata mace da kike gani. Babu macen da nake so ko inga na aura fiye da ita.”

“Saboda wannan ‘yar mayun ‘yar kauye, ‘yar talakan kake wani cewa babu wacce ta kai ta agurin ka. Tafi kowa amman ga alama fa asirin su na mayu yayi tasiri akan ka.”

Kai Ahmad yake girgizawa dan sam maganar da Mami ke fadi ba ya son ta. Ya ce,

“Mami wane irin asiri yadda nake son ta tsakani da Allah itama haka take so na. Mami yarinyar nan zaki fi kowa jin dadin zama da ita. Haka nan yarinyar akwai hankali nutsuwa da tarbiyya. ga ilimi arabi da bokon.”

“Rufe min baki shashashan banza. Kai ware ca. Duk ya’yan da nake samo maka yawanci ba a kasar nan sukai karatu ba. Ita kuwan fa. A makarantar gwamnati ce sai kuma F.C.E shine zaka hada ta dasu. Ko kana son kace min tafi su duk da hakan.”

“Mami baza ki gane bane. Ba anan abin yake ba Mami sai kiga dan makarantar gwamnatin da ba’a kula dashi ba yafi dan makarantar kudin kokari abin a kwakwalwa yake. Kuma nasan kika zauna da Amina sai kin sota fiye da yadda kike zato. Kuma Mami ni wadan da kike cewa naje gun su duk banga abinda suke da shi na wayewar addini da ilimin zamanin ba sai shashanci gaba dayan su. “

“Ah lallai kamanta ni wace agurin ka, amman hakan ya tabbatar min da cewar, bazan iya lamunta ko in yadda da abinda kake kokarin yi ba.”

Mami ta karasa maganar tana mikewa ta bar masa dakin.

kallo ya bita dashi yana girgiza kai. Zamewa yayi yana tunanin farkon haduwar sa da Amina.

A lokacin da yake SS 3 ne, wata rana yana zaune a gida yaji yana son ya zagaya gari.

Cikin gida ya koma ya watsa ruwa ya fito ya shirya cikin farin wando sai jar riga mai dogon hannu.

In ka kalle shi kai kayi zaton babban mutum ne. Mota ya dau hanya.

A titi ya yanke shawara inda zai je. Nan. Sabuwar gando yayi gidan wani abokin sa da yake yawan zuwa gun sa.

A bakin gate yai parking ya dauki waya ya kira sa.

Kafin fitowar sa ne, yake kalle kalen unguwar kamar ance daga kai ya hango ta sanye da katon hijab din ta har kasa.

Kallon ta ya tsaya yi, “masha Allah”

Ya furta afili be sam ma ya furta ba. Duk da tana da karamcin shekaru a lokacin dan daga kallo yasan bata wuce shekara goma sha uku ba zuwa sha uku zuwa sha hudu ba.

Amma shi duk da haka yarinyar ta burge shi dan gaskiya a area su babu yan mata ko yara da yake gani cikin irin wannan shigar,

Wanda shi kuma a duniya ba shigar da yafi so kamar ta. Dan ko agida in ya matsawa Ni’ima tayi shigar Mami hanata take.

To yanzu ma abinda yaja hankalin sa gare ta kenan duk da in kyau ne akwai shi dan daga kallo daya ya gane bafula tana ce.

Dan yadda tsarin jikin ta da farin ta yanayin ta hadi da kyan ta sun nunar masa da hakan.

Ganin zata bace masa yasa ya dira daga kan motar da yake zaune.

Bin bayan ta yayi har ya kamo ta.

“Assalamu Alaikum!”

Yai mata sallama wanda hakan yasa sauran kadan ta zura a guje dan ita ba a tabai mata irin haka ba.

“Ina kuma zaki nai miki sallama baki amsa min ba.”

juyowa tayi ta bayyana dan ta firgita.

Wani kyakyawan saurayi agaban ta yasa ta tsaya kallon sa.

Murmushi Ahmad yayi ya ce,

“Baki amsa min sallamar ba fa.”

Kasa tayi da kanta alamar jin kunya. Magana yayi ya ce,

“Kuma nasan kinsan darajar amsa sallama ko?”

Kai ta gyada masa sannan ta amsa,

“Wa’alaikum salam.”

Muryar ta da yaji har sai da ya lumshe ido dan dadi.

Kallon sa ta tsaya yi

“Duk da ya rufe idon sa amman me kyau ne”

Ta fada a fili tana tunanin azuciya ta fada. Idon sa ya bude ya ce,

“Ai kinfini kyau.”

Baki ta rufe da hannu tayi gaba abin ta. Binta yayi da sauri ya ce,

“Haba yar kwanta ina kuma zaki?”

Juyowa tayi jin ya kirata da kanwar sa.  Kai ta dauke, ta ce,

“Mama ce ta aiken ga yamma tayi sauri nake.”

Tayi gaba. Binta ya karayi ya ce,

“To ai kya tsaya na raka ki ko?”

Juyowa tayi a razane ta ce,

“Ni tab a’ah dan a ganni da kai ace min yar iska ina kula maza. Bayan Mama ta ce min duk wanda ke kula maza a hanya kallon dan iska ake masa.”

Murmushi yayi ya girgiza kai ya ce,

“To shikenan sai kin dawo.”

Da sauri ta bar wajen. A wajen ya tsaya har ta dawo amman bata ganshi ba. A baya abaya ya dinga binta har ta shige gidan su.

Ya jima tsaye akofar gidan dan ya tabbatar da gidan su din ne.

Ganin bata fito ba yasa ya koma wajen motar sa. Agun ya samu Kamilu abokin nasa.

Kallon sa Kamilu yayi ya ce,

“Ya ina kaje ne?”

Murmushi yayi ya ce,

“Wallahi wata yarinya na gani ta burge ni nabi bayan ta.”

“A ina take?”

Kamilu ya tambaya

Gidan ya gwada masa. Murmushi kamilu yayi ya ce,

“Haba friend ni na zata wata babba ce.”

Murmushi shima yayi ya ce

“Sai akace maka kuma son ta nake. Nace ta burgeni.”

“Haka ne yarinyar ba wanda bata burgewa a unguwar nan. Komai da ake son ga uwa ta gari ta samu. Sai dai rashin wadata dan talakawa ne. Mahaifin ta ya rasu Maman ta sai ita aikatau take samun na makarantar ta da na abinda zasu ci. Gidan nan shi kadai ne gatan su, tarbiyar yarinyar tasa kowa Yaya  take kiran sa da tasan sa da bata san shi ba. Haka nan gaisuwa sai dai bata ga mutun ba.”

Kai Ahmad yake jin jinawa jin bayan ko wacce Amina.

Yarinyar ta bashi tausayi jin tarihin rayuwar ta.

Tinda Ahmad ya tafi gida ya kasa sukuni shi dai so yake yasan wa wane hali zai taimakawa Amina.

Yadda yaga rana haka ya ga dare dan da asuba har ya riga Dady fitowa.

Abin da ya bawa Dady mamaki kenan yasan kuma ba lafiya ba tinda yaga haka.
Washe gari da safe bayan sun gama kari suka shirya suka fita shi da Dady kasancewar ranar asabar ce ba skul.

Sai da suka isa office sannan Dady ya kira sunan sa.
“Ahmad!”

“Na’am!”
Ahmad ya amsa, idon sa duk sun fada.

“Ahmad me yake damun ka. Yanzu kana da damuwar da zaka boye min.”

Kai Ahmad ya girgiza, Dady ya ce,
“To indai haka ne fada min abinda yake damun ka.”

Kasa Ahmad yayi da kai, kafin ya ce,
“Dady wata mata ce na samu labarin halin rashin da suke ciki shine abin yake damuna.”

Murmushi Dady yayi ya ce,
“Yanzu mene abin damuwa anan. Ai fada zakayi kawai ayi duka abinda kake bukata. Ba ka zauna ka boye abu aranka ba. Wannan ba shine gatan da zakai musu ba.”

“Haka ne Dady.”
Ahmad ya fada.

“To me kake bukatar ai musu?”
Dady ya tamabaya.

“Dady ni gani nake a basu kayan abinci me yawa da jarin kudi wanda zata na juyawa.”

“Haka za’ayi ‘dana Allah maka albarka. Allah ya hore maka nasan jama’a zasuji dadin ka.”
ATM din sa ya muka masa yace
“ka dau mota ta kaje ka siya musu kayan abinci da duk abinda ya kamata.”

Amsa Ahmad yayi yana masa godiya kai ka rantse shi ya bawa kudin nan kyauta.

Motar ya dauka ya wuce sahad store.  Ba abinda be daukar musu na kayan masarufi ba. Dan komai biyar biyar ya dinga diba.

Shinkafa buhu biyar tafiya ma haka macaroni cuscus, semovita, kalan din man gyada da man ja. Gishiri magi onga. Dukka.

Ciki ya shiga yana zabar atamfofin sai da ya dibi kala ashirin da biyar sai lesses da shadodi. Kamar wanda aka de ya juya ya hangi wajen kayan kwalliya.

Da sauri ya karasa wajen ya dinga jidar mata kayan kwalliya masu kyau da tsada.

Sai da ya jidi iya yin sa ya debar mata turare da sure da under wears sannan ya je ya biya kudi bayan ya siya musu lemuka da ice cream.

A wata mota aka loda kayan dan yawan su. Daga nan gidan su Amina kawai ya nufa.

Sallama yayi aka amsa masa. Mama ce ta fito dan ita kadai ce agidan Amina ta tafi Tahfiz.

Ganin Ahmad ta ce,
“Shigo bawan Allah.”

Shiga cikin soron yayi ya gaishe ta cikin girmamawa ya ce,
“Mama daman kaya ne aka kawo.”

“Kaya kuma?”
“Eh!”
Ya bata amsa.

“Mama in sun zuba mayi maganar “
“To ta nuna masa wani daki da ba komai aciki ya zuba kayan.

Sai da suka gama tsaf ya biyasu sannan ya leka dakin wanda ya cika da yake dakin ba wani babba bane.

Tabarma Mama ta shimfida masa ya zauna. Kara gaisawa sukai.
Sannan Ahmad ya ce.

STORY CONTINUES BELOW

“Mama nasan baki sanni ba, sai dai kiyi hakuri. Jiya ne nazo layin ku, shine naga Aminatu,”

Nan dai ya kwashe komai ya gaya mata. Ya daura da fadin
“Mama halin da aka fadan kuna ciki ya tsaya min a raina. Inda har na kasa bacci sai da takai mahaifina ya gane shine ya tambayen na fada masa. Wannan kayan da kika gani shi ya ban kudi in kawo muku.”

Yana gama bayani ya mike ya zaro kudi a aljihun sa, ya mika mata.

“Wannan kuma ya ce ki ja jari.”
Ya mika mata ya ce,
“To sai anjima.”

“Zo nan ‘dan nan.”
Dawowa yayi ya durkusa a gaban ta.

Kuka ta fashe dashi da sauri ya dago ya ce,
“Haba Mama dan Allah kiyi hakuri, in na bata muki rai kiyi hakuri bazan kuma ba amman wannan kiyi hakuri ki amsa.”

“Ba haka bane ‘dan nan ganin ban san ka ba Allah ya aiko ka dan ka tallafi rayuwar mu. Yanzu duk wannan namu ne, amman mungode Allah ubangiji ya muku tukwici da gidan aljanna. Banda bakin godiya gareku sai dai zan kasance kullum cikin yi muku addu’a har karshen rayuwa ta.”

Ta kuma fashewa da kuka, Ahmad da duk jikin sa ya kara sanyi yai kasa da murya ya ce,
“Mama kukan ku na daga min hankali dan Allah ki daina. Kiyi murna ta wani fannin amman ba ta wannan ba. Kinji dan Allah ki daina kuka.”

Shiru tayi ta goge hawayen idon ta ce.
“Na daina ‘dan nan na daina. Ya sunan ka?”

Mrmushi Ahmad yayi, ya ce,
“Sunana Ahmad!”

“Masha Allah Ahmad suna me dadi Allah yayi albarka ka nagode.”

Mikewa yayi ya ce,
“Ni zan tafi sai wani.lokacin a gaida min da Amina.”

“To nagode nagode.”
Zata fito kenan ya ce
“Aah Mama ki koma.nagode haka.”

“To shikenan.”
Ta koma ta zauna tana tunanin da man akwai irin wadan nan mutanen a duniya.

Lallai ta tabbata duk wanda ya riki addu’a bazai tabe ba dan addu’a basa gajiya da yin ta ita da ‘yar ta Amina.

Ahamd na fita ya tafi office din Dady, Dady ya kalle shi ya ce,
“Son har ka dawo.”

“Eh Dady. Kaga alert ko?”
Kai Dady ya daga masa ya ce,

“Na gani komai dai yayi ko, ko akwai bukatar da’di.”

“A’ah Dady in akwai zan sanar maka.”

“To zo ka tayani hada wannan takardun nan.”
Mikewa Ahmad yayi ya yi wajen yana hada masa su.
Ahmad be jima da fita ba Amina ta dawo. Tana sanye da sky blue din riga da wando da hijab har gwiwa.

Kayan a wanke a goge fes fes dasu. Ta shigo gidan da sallama. tin da ta shigo taga canji a wajen Mama.

Kallon Mama tayi ta ce
“Mama lafiya?”

Murmushin kan fuskar Mama ne ya dadu, ta ce,
“Amina zo kiga.”

Ta janyo hannun Amina. Dakin da suka jibge kayan ta nuna mata. Ido Amina ta bude fuska dauke da mamaki.

“Mama wannan fa?”
ta tambaya tana nuna kayan.

Mama ta ce,
“Wasu bayin Allah muka samu wadan da
Suka kawo mana. Tukunna ma jiya da wane yaro kuka hadu baki gaya min ba”

Tsoro ya kama Amina dan tasan halin Mahaifiyar tata bata son mu’amalar ta da maza. Wannan yasa tai tsuru tsuru tana tuna abinda ya faru jiya.

Shirun da Amina tayi yasa ta gane a halin da take. Dan haka ta dakatar da Ita daga tunanin da take. Ta ce,

“Yaron ne ya ji labarin mu abin ya dameshi shine mahaifin sa ya bashi kudi ya kawo kayan nan kinga kayan da har da jarin dubu dari.”

Kuka Amina ta fashe dashi ta ce,
“Mama wallahi ni ban kula shi dan Allah Mama kiyi hakuri wallahi ki tambaya bana kula kowa a waje.”

“Kar ki damu Amina duk ya fada min abinda ya faru jiya da yadda kukai. Ki cigaba da kare kan ki da mutuncin ki. Allah miki albarka ya baki miji na gari.”
Hawayen Amina ta goge ta ce,

“Mama nagode.”
Mama ta ce,
“Yaron yana da hankali da nutsuwa ga tarbiyya suma Allah ya saka musu alheri ubangiji Allah yadda suka mana Allah musu fiye da haka. Ameen!”

“Ameen!”
Amina ma ta amsa da shi.

Dubu daya Mama ta dauko, ta mikawa Amina ta ce,
“Karbi kije ki siyo kayan miya ki sauri ki dawo kinji.”

Kayan jikin ta ta cire ta dauko kayan gida ta saka.

Sannan ta fito ta amsa ta tafi cefane.

Wannan dalilin shi yasa a ko da yaushe Ahmad kan zuwa gida duba Mama sai dai kullum in zai zo Amina bata nan.

Amman kayan kwalliyar ta da kayan zaki na yara da yasan zata bukata duk zai kawo mata.

A bangaren Ahmad ba karamin son ganin ta yake ba sai dai duk lokacin da zai zo da safe ko da yamma duk bata dawo ba.

Dan in da safe ne, ranar makaranta ta tafi makaranta. in kuwa week end ne tin bakwai da rabi shima take tafiya. In ta dawo da yamma ta tafi makaranta. Haka alhamis da juma’a suma karfe biyu take tafiya makaranta.

Wannan yasa basa haduwa sai dai sai dai kullum ya ce a gaishe da ita duk da tsanin son ganin ta da yake yi.

Ta fanin Amina ma tana son ganin wannan bawan Allah da yake mata hidima shi da Maman ta.

Kullum ta tashi sai tai masa addu’a haka nan kullum sai tayi tunanin wannan da ya tsayar da ita.

Rayuwar da suke ciki ta tsanani ta kau ta dalilin Ahmad.

Wanda shakuwa tai zurfi tsakanin Mama da Ahmad dan in yazo gidan shi ke taya ta aiki.

Haka nan cefane duk tare suke har girki ma tare suke yi.

In kaga Ahmad da Mama sai kayi tunanin ita ce mahaifiyar sa duk da Mamin sa ma na son sa. Dan duk cikin ya’yan ta tafi son sa.

*Bismillahir Rahamanir Rahim*

*Yanzu fa sai kunyi hakuri. Ba lokaci saboda makaranta.*
*Nagode*
Yau tinda  Amina ta dawo daga isilamiyya da yamma ta dawo da zazzabi wanda har washe gari da shi ta farka.

Wanda hakan ya hana ta zuwa makaranta.
Tana kwance a daki rufe cikin bargo bayan Mama tabata panedol ta sha.

Mama na waje tana gyaran gidan bayan ta share gidan.

Kayan Wanke wanke ta hada, ta dauko ruwa zata wanke.

Dai dai shigowar Ahmad sanye yake da bakin wando da hakar riga sai tabarau dake idon sa.

Kafar sa sanye da sau ciki da safa hannun sa daure da agogon azurfa. Tsintsiyar hannun sa gashi kwance kasancewar rigar me gajeren hannu ce. Farar fatar sa ta fito tai kyau da sheki.

Mama na ganin sa ta mike tana masa murmushi, ta ce,
“A’ah Ahmadu kai ne!”

Murmushi yayi ya durkusa, ya ce,
“Ina kwana Mama?”

“Lafiya lou!”
Ta amsa masa.

Tana tambayar sa ya gida dasu Maman sa da Alhaji.

Duk suna lafiya ya bata amsa da. Wajen kayan wanke wanken ya karasa yana cewa,
“Mama wanke wanken za ayi ne?”

“Eh Ahmad dan Allah ka bari kar ka bata jikin ka.”

“Haba dai Mama mene dan na bata jiki na.”
Ya zauna yana wanke mata kayan wanke wanken yana yi suna hira abinsu.

Sai da ya gama tsab sannan ya koma kan tabarma ya zauna kusa da Mama.

Kallon Mama yayi ya ce
“Mama yau ba dumame ne?”

Murmushi Mama tayi, ta ce,
“Bari na dauko maka a daki na ajiye maka. Na manta kuma.”

Ta mike ta kawo masa. Ya zauna yana ci sai da ya gama ya kora da ruwan sanyi.

Hira suke tabawa yana bata labarin karatun da zai tafi. Mama tai shiru dan ba karamin kewar sa ta tabbata zatayi ba.

Suna zaune Amina ta fito da sauri daga daki bakin rariyar gidan ta matsa tana kwara mai.

Da sauri Ahmad ya mike yayi gun ta yana mata sannu tana gamawa ya mika mata ruwa a buta ta wanke wajen.

A hanakali ta mike tayo kan tambarma ba tare da ta lura da wanda ya bata ruwan ba.

Jikin Mama taje ta kwanta, jikin ta zafi radau. Wajen ya wanke sannan ya koma kan tabarmar.

A gefen su ya zauna ya kalli Mama ya ce,
“Mama bata da lafiya ne?”

Kai Mama ta daga masa ta ce,
“Wallahi tin jiya da ya dawo daga makaranta.”

“Kuma ba kuje asibiti ba?”
Ya tambaya.

Mama ta ce
“Ai tasha penedol.zazzabi ke damun ta.”

Jikin ta ya taba yaji zafi radau kamar wuta. Ido ya zaro ya janye hannun sa da sauri.

STORY CONTINUES BELOW

Ya ce,
“Ku tashi muje asibiti.”
Mama ta ce,
“Da ka bari anjima zan mika ta wancan sha ka tafin.”

“Haba Mama dan Allah ku taso.”
Amina da ke jikin Mama ta bude ido a hankali ta kalle shi.

Shima ita yake kalla, da sauri ta rufe idon dan gani take kamar a mafarkin da ta saba ganin sa ne.

Maganar sa ita ta janyo da hankalin ta,
“Mama ku tashi
.”

Ya fada yana mika mata hijabn su da ya dauko a daki.

Amsa Mama tayi, ta ce,
“Ahmad ka dai ka nace ko.”

“To Mama tayaya zata abar ta da ciwo a jiki.”

Amsa tayi ta saka ta sawa Amina. Sannan ta daga ta a hankali suka fita.

Bayan ya saka su a mota ya koma ya rufe gidan suka tafi.

*MANS* Clinic suka wuce kai tsaya inda suke amsar magani suma in basu da lafiya.

Suna zuwa ma’aikatan asibitin suka amshe ta.

Test din tyhoid da maleria suka inda nan da nan aka dau jinin ta aka duba.

A resullt din ta ya nuna tana fama da zazzabin cizon sauro dan haka nan wanda yasa ruwan jikin ta kunewa.

Karin ruwa akai mata leda uku, wanda tin da aka saka mata take bacci.

Sai bayan azahar ta farka dai dai lokacin ruwan ya kare.

Sai da ta dan huta sannan Ahmad ya shigo da kula a hannu.

Abinci ya kawo musu shinkafa da miyar kaji sai lemo da ruwa.

Kallon sa take tinda ya shigo dakin.
Gefen ta ya matsa ya ce,
“Kanwata kin tashi ya jikin?”

Kasa tayi da kai tana wasa da yatsu ta ce,
“Da sauki.”

Mama ta kalla ta ce,
“Mama zanyi Sallah.”

Daga ta Mama tayi ta taimaka mata ta kai ta bandakin dake cikin dakin.

Alwala tayi ta fito tai sallah. Ahmad ne ya matsa kusa da ita ya zuba mata abinci.

Mika mata yayi gaban ta. Kin dauka tayi sai da ya ce,
“Kici mana!”

Sannan ta ja. kadan taci tace ta koshi. Maganin ta ya dauko ya bata tasha.

Ranar dai a asibiti suka kwana dan da dare ma shi ya kawo musu abinci.

Be bar asibiti ba sai wajen sha dayan dare sannan ya koma gida da tausayin Amina dan ji yake kamar shine be da lafiya.

Ko bacci kasa yi yayi, Ya rasa me yasa yake damuwa da al amuran Amina. Dan a duk sanda yaga tana cikin wani hali hankalin sa baya kwanciyya in har ba ya fitar da ita  ba.

Wannan yasa yake tuhumar kansa da mene hakan. Yakan halakanta hakan da tausayin ta da yake ji.

Dan shi a rayuwa be san wani kunci ko babu ba kuma hakan besa ya kasa gane halin da mara sa shi ke ciki ba wannan yake taimakawa duk wanda ya gani a cikin wani hali.
Bai taba tausayawa wani kamar yadda yake tausaya wa Amina ba. Yana jin damuwar Amina kamar tasa ce.

Da ya ga ya kasa bacci sai ya tashi ya shiga bandaki ya dauro alwala, ya tada sallah.

Washe gari da safafe ya shiga kitchen yasa a hada masa break.

Wanka ya koma yayi ya shirya cikin Farar riga ke dogon Hannu sai Bakin wando. Sandal ya saka ya fita yayi kitchen.
Break din da ya saka a hada masa ya amsa ya shiga cikin wata 4matic  da Ya nufi asibiti.

Lokacin da yake Amina na bacci sai Mami dake gefen ta a zaune.

Shiga dakin yayi da sallama ya durkusa ya gaishe ta ya tambayi ta me jiki.

Abincin ya turawa Mama. Yace,
“Ga wannan!”

Mama ta ce,
“Ahmad baka dai gajiya ko Allah ubangiji yai maka albarka. Allah ya raba ka da iyayen ka lafiya Allah daura ka akan abinda kake nema.”

“Ameen!”
Ya amsa ta dashi ya ta shi ya kalli Amina ya ce,
“Bata tashi bane?”

“Eh tinda tai sallah.”
“Ok bari naje gun.likita naji ya jikin nata.”

Ya fita. Yayi office, bayan sun gaisa me yake Tambayar likita jikin Amina,

Likita ya ce masa jikin da sauki sai dai rashin gwari har yanzu zuwa anjima dai zasu duba suga ya jikin ko zasu basu sallama.

Da haka suka rabu dashi. Yana komawa daki yaga ta tashi.

Da kansa ya hado mata break ya zauna yana bata har ta koshi.

Ragowar ta yaci sannan ya zauna suna hira jifa jifa.

Sai yamma aka sallame su inda daga nan Ya zarce dasu store yai musu siyayya. Daga nan yai gida dasu yai musu sallamar sai gobe.

Ranar yaji dadin ta dan ya yini da Amina duk da ba magana suke ba amman shi dai yan jin dadin kasancewar da sukayi a tare.

Washe gari sai da suka tafi office tare da Dady sannan yake fadawa Dady rashin lafiyar Amina.+

Dady ya tausaya mata dan yasan halin dan nashi akwai tausayi shima.

Daga office ya fadawa Dady zai je duba Aminan Kudi Dady ya bashi ya ce, ya sai mata kayan dubiya.

Yadda Dady ya ce yayi haka yai lokacin da yaje tana tsakar gida a zaune, gaban ta robar nono amman taki sha ita sai me sanyi.

Ahmad ne ya shiga ya same ta tana fushi.

Mama ya gaisar yai mata ya me jiki.

Mama ta ce,

“Me jiki yayi kyau gashi nan tana daru ma,”

“Darun me kuma?”

Ahmad ya tambaya.

“Wai sai mai sanyi zata sha bayan tasan halin jikin ta be san sanyi yanzu zata fara mura.”

“To Aminatu kinji abinda Mama ta ce, kiyi hakuri ni nai miki alkawarin in kin warke zan kawo miki mai sanyi kinga lokacin sai ki jinya daya ba biyu ba ko?”

Hararar sa tayi, a ranta ta ce, au yafi so ma nayi jinyar kenan,”

Ganin bata ji dadin abinda ya fada ba dan yasan da zatai murmushi yasa, ya ce,

“Mama ga wannan inji Dady sai dai har da kayan sanyi a ciki gashi an hana ta sha.”

Mama ta ce,

“Ai kuwa bazata sha ba,”

Jin ance kayan sanyi yasa Amina matsowa kusa da Ahmad ta rada masa akunne, ta ce,

“Dan Allah kasa ta bani kayi hakuri kaji.”

Dagowa yayi ya kalle ta. wani abu yake ji wannan yasa yai saurin kawar da kansa.

Kallon Mama yayi ya ce,

“Mama ayi hakuri a bata ice cream din ta sha. Dan narke wa zai yi. Insha Allahu bazai mura ba.”

Ya fada. Girgiza kai Mama tayi ta mika mata ledar amsa tayi ta bude ta dauki roba daya ta fara sha.

Gaskiya ba abinda zata ce ga Ahmad sai godiya dan  ba karamin gata yake mata ba.

Ba abinda dan me kudi zai nuna mata a cima.

Ranar tare suka yini dan har dare tare suka ci abincin dare dana rana.

Duk zaman da sukai Amina bata kula shi sai satar kallon juna da suke.

Sai bayan tafiyar sa mama ta kalli Amina ta ce,

“Amina me yasa bakya kula Yayan ki duk da yana son miki magana naga ke kike share shi.”

Fuska Amina ta marai raice ta ce,

“Mama ba kice kika ce ba kyau kula maza ba.”

Kai Mama ta gyada mata ta ce,

“Amman wannan ai a gida ne, kuma ai bazai cutar dake ba. Kina gaishe shi in ya tambaye ki abu kina bashi amsa kinji ko?”

Kai ta gyada mata. Mama ta ce,

“To tashi kije ki alwala ki kwanta.”

mikewa Tayi ta fita.

Washe gari da ta kama ranar asabar dan haka tahfiz zata amman saboda tayi fashi yasa bata da shirin tafiya.

Tana zaune bayan ta gama taya Mama gyara gidan ta dauko alkur’anin ta tana ta bitar inda za’a karba dan bata samu damar yi ba.

Ahmad ya shigo gidan da sallama. Mama ce ta amsa masa ya karaso.

STORY CONTINUES BELOW



Yana sanye da Milk din shadda. Kansa ba hula sai gashin kan sa dake ta sheki a kwance gwanin sha’awa.

Mama ya gaisar sannan ya zauna, a hankali Amina ta ce,

“Ina kwana?”

Amsawa yayi da

“Lafiya!”

Yana kallon ta tai kasa da kai kamar ba ita ta gaishe shi ba.

Mama ta dube ta ta ce

“Mama wannan ayar zaki biya min.”

Ahmad dake zaune ya amshi Alkur’anin ya ce

“Haddar ake yi.”

Ta ce,

“Eh!”

Ya ce,

“To bari kiji yadda zaki nayin ta. Ki dauko carbi duk aya daya ki karanta adadin carbin kafin kigama zakiga kin iya.”

Kai ta gyada ta mike ta dauko carbi. Haka ya dinga kara mata tana yin yadda ya ce, nan da nan cikin kankanin lokaci ta kammala karantawar.

Zuwa azahar har ta kammala iyawa. Jin dadin bitar da yai mata yasa bayan sunyi sallahar azahar sun ci abinci ta dauko jakar ta makaranta.

Wani maths ne da chemistry take son ya koya mata dan dama tana neman wanda zai koya mata.

Tana daukowa nan Da nan ya koya mata cikin sauki ta gane.

To fa tin daga ranar shakuwa ta shiga tsakanin Amina da Ahmad.

Dan har dare yake kaiwa agidan dan ya koya mata abinda bata gane ba.

Kullum suna tare komai zatayi shi take tambaya shawara ta maida shi dai yayan ta.

Haka nan shima da ita yake shawara komai tare suke. Dan dayawa ba wanda be san Amina da Ahmad ba.

Duk da lokacin Amina na da shekara goma sha hudu shi kuma Ahmad na da shekara Ashirin da data.

Yana biyewa duk wani shirmen ta haka duk abinda ta nuna tana so ko ya gane tana so zai siyo mata.

Amina bata da matsalar komai. komai Ahmad ya dauki nauyin sa.

Haka in tana gida zai zo suyi wanke wanke tare tai daura girki yai mata shara ko ta na wanke toilet yana yin wani abin.

In wankin ne tare suke yana saba mata. Tana yin na biyu sannan ya dauraye ta shanya.

Duk da shi baya yin nasa saidai ai masa. wanda suma yaso haka Mama ta ce a’ah hakan ma Allah saka da alheri

Ahmad da Amina sun shakuwar da sam basa son rabuwa da juna basa taba yin awa goma sha biyu basu ga juna su ba.

Dady yasan kullun Ahmad na gidan su Amina shi Dady yana zaton soyayya suke.

Inda Mami bata san inda yake zuwa ba fadan tana tunanin suna tare da mahaifinsa.

A kalla sunyi shekara da sanin juna inda shakuwar su ta kara karfin.

A kuma dai dai lokacin lafiyar Ahmad waje karatu ya fito.

Da farko ya fadawa Dady ya fasa fita waje saboda Amina.

Dady ya yadda sai dai Mami da ta dire tace lallai sai ya tafi.

Mami irin matan nan ne mafada ta wadan da suka kyamaci talaka.

Dan da farko data ga Amina cikin shiga me kyau ta so ta. Sai da taji labarin su sannan ta juya musu baya.

Inda Dady tinda ya ganta ya yaba da halin ta. Ya kuma aminta da dansa ya cigaba da basu kulawa iya bakin yadda zasu iya.

Na’ima kanwar Ahmad ce me bi masa halayar Mama kaf ta dauko ga rowa da kyamar talaka ga isa da izza.

Wanda Ahmad da kanin sa autan su suka dauko halayar Dady.

Dady mutun ne mai addini da ilimi arabi da boko akwai son taimakawa marasa shi akwai tausayi abin hannun sa be rufe masa ido ba.

Duk inda yaga mabukaci sai ya taimaka masa. Haka nan mutum ne mai saukin kai da hakuri.

Wannan halaiyar tasa ba wacce Ahmad ya baro.

Da farko sunan Dady Muhammad. Mahaifiyar Dady. Shi kadai ta haifa dan su Baba Basiru da Baba ililiyasu yayan kishiyar mana sa ne.

Maman sa ta rasu tin yana karami ba karamar wahala yasha gun kishiyoyin Maman sa ba.

Wanda a lokacin suke kada shi makaranta duk dan kada ya zauna a gida wanda kuma basu san gata suke masa ba.

Su a tunanin su mugunta suke masa. Sai da ya kammmala Secondary aka dauki nauyin karatu sa a kasar waje sannan hankali Su ya tashi.

shiyasa ake cewa, *In zaka gina ramin mugunta ka gina shi dai dai kai*

Dady be tashi dawowa ba sai da yayi har master din shi dan yana gama degree ya fara aiki sannan ya cigaba da karatu.

Inda bai tashi dawowa ba sai da yasan ya tanadi abun da yake bukata.

Yana dawowa ya samu aiki a wani kamfani inda mai kamfanin mutumin kirki ne ya dauki Dady Kamar ‘dan cikin sa.

Wannan yasa ya bashi yar sa Bilkisu wato Mami ya aure ta.

Ahmad shine dansu na fari sai Na’ima sai Ibrahim shikenan.

Duk abinda Mami ta ce bata so to sai ta san yadda tayi ta batar dashi.